آیین روزگار
فلک را جور بی اندازه گشتست جهان را رسم و آیین تازه گشتست هَزار امروز هم آواز زاغ است گُل از بی رونقیها خار باغ است نَه خندان غُنچه نَه سرو از غم آزاد نَه گُل خرم نَه بلبل خاطرش شاد غم دیرینه گَر در سینه داری چه غم گر بادهی دیرینه داری دو چیز […]