میدان واژهای پارسی به معنای فضای بازی در برخوردگاه چند خیابان است. اخیراً این واژه عیناً در برخی متون اروپایی برای توصیف میدانهای بزرگ استفاده میشود. از میدانها برای دستفروشی، برپایی بازارهای روز، برپایی تظاهرات و غیره هم استفاده میشود. در بسیاری از میدانها، چمن، فواره، یادمان و تندیسهایی به منظور زیباسازی ساخته و نهاده میشود.